Herdenken
Wilt ook u een familielid een plekje geven op deze pagina, stuur mij gerust een berichtje met een foto en een korte toelichting.
Sergant Charles William Pearce
Highland Light Infantry of Canada
Via de contactpagina van mijn website kreeg ik een bijzondere reactie binnen: het verhaal en foto's van Gord Pearce, de zoon van Charles Pearce. Gord deelde openhartig het levensverhaal van zijn vader, iets wat Charles zelf zelden deed.
Charles was een man van weinig woorden over zijn oorlogservaringen. Na zijn eervolle ontslag uit actieve dienst trad hij toe tot de Canadese provoost — de militaire politie — waar hij vele jaren met toewijding diende. Na zijn militaire loopbaan begon hij samen met een vriend een beveiligingsbedrijf.
Gord vertelde hoe zijn vader in juni 1944 aan land kwam in Normandië en vocht bij enkele van de zwaarste veldslagen van de Tweede Wereldoorlog: in Caen, Buron en later langs de kust van België tot in Zeeland tijdens de beruchte Slag om de Schelde. De oorlog eiste ook in zijn familie een zware tol; de broer van Charles diende bij het Canadian Armoured Corps en gaf zijn leven tijdens de strijd. Hij rust nu op de militaire begraafplaats in Bergen op Zoom.
Deze verhalen, persoonlijk en vaak zwijgend doorgegeven, herinneren ons aan de offers die zijn gebracht. Ze laten zien dat achter elke naam een mens schuilgaat, met dromen, hoop en onverwoestbare moed.
We shall remember them.
Verzetsman Hendrik Drogt
Ter herdenking aan verzetsman Hendrik Drogt. Lees zijn verhaal hier.
William (Wild Bill) Guarnere
In 2013 kreeg ik het enorme voorrecht om te corresponderen met een legendarisch lid van de beroemde Band of Brothers: William 'Wild Bill' Guarnere. Via via ontving ik zijn adresgegevens, en niet veel later stuurde ik hem mijn allereerste brief. Ik wilde hem persoonlijk bedanken voor de zwaar bevochten vrijheid die wij nu mogen genieten.
Toen ik enkele weken later een envelop op de mat vond met 'Airmail' uit de Verenigde Staten en zijn naam er netjes op geschreven, kon ik mijn ogen nauwelijks geloven. Wat een geweldige man, alleen al omdat hij de tijd en moeite nam om persoonlijk te reageren. Die eerste brief werd gevolgd door nog een schrijven van mijn hand — en wederom een brief van hem terug.
Die bijzondere uitwisseling met Wild Bill zal mij altijd bijblijven. Het was voor mij een tastbare verbinding met de geschiedenis en een levende herinnering aan de offers die zijn gebracht. Helaas overleed William Guarnere op 8 maart 2014, maar zijn moed en geest zullen nooit vergeten worden.
Rest in Peace, Wild Bill.
Market Garden
Lest we forget
Locatie: Oosterbeek en omgeving. Het is mooi om te zien dat bij een aantal graven informatiebordjes zijn geplaatst, voorzien van foto's van de soldaten die hier rusten. Terwijl je tussen die graven loopt, breekt je hart bij het lezen van de namen en leeftijden — levens die veel te vroeg werden afgebroken door de oorlog.
Op één van de grafstenen staat een ontroerende tekst, geschreven door Ivy, de vrouw van William Wilkins. Haar woorden geven een stem aan het verlies en de liefde die achterbleef, en maken de offerdood tastbaar op een manier die alleen persoonlijke woorden kunnen.
Forever in my memory darling, you'll remain.
My heart is broken, but we will meet again.
Het herinnert ons eraan dat achter elke naam een mens schuilt met dromen, familie en een toekomst die nooit is gekomen. En dat maakt deze plek, met al haar stilte en herinnering, des te krachtiger.
Alfred
Dit is Alfred. Hij was soldaat bij de 1ste compagnie van het Wehrmacht Infanterie regiment 47, onderdeel van de 22ste Luftlande Division. In mei 1940 landde hij bij Katwijk met één helder doel voor ogen: het veroveren van vliegveld Valkenburg Zh. De gevechten waren hevig, en hoewel Alfred deze overleefde, kreeg hij geen tijd om op adem te komen. Zijn regiment werd opnieuw ingezet, onder andere op de Krim. Daar wachtte hem een tragisch lot; Alfred zou nooit meer terugkeren naar huis.
Een gewone man, gevangen in de draaikolk van een fout regime. Een slachtoffer van een oorlog die zoveel levens op haar geweten heeft. Zijn verhaal herinnert ons eraan dat achter elke soldaat een mens schuilgaat, met dromen en hoop die verpletterd werden door de wrede realiteit van oorlog.
Franz Brunner
Een portretfoto van Wehrmacht soldaat Franz Brunner. De foto laat zien dat hij diende bij het Infanterie regiment 65, onderdeel van de luftlande division 22. Dit regiment is in mei 1940 ingezet bij de verovering van Nederland, operatie Fall Gelb. Hij heeft gevochten in de regio van Den-Haag - Rotterdam en is in de meidagen van 1940, als onderdeel van de luchtlandingstroepen, geland in diezelfde regio (wellicht zelfs op de A13 - zie pagina De slag om Vliegveld Valkenburg Zh). Na de gevechten in Nederland en de capitulatie van Nederland is hij met zijn regiment door België naar Frankrijk vertrokken om verder te vechten. Tijdens deze opmars is Franz is op 5 juli 1940 omgekomen.
