Mijn verhaal

Waar is de fascinatie voor de roerige periode 1933 tot 1945 (met de nadruk op de oorlogsjaren) toch vandaan gekomen? Waarom heeft de één er niets mee en kan de ander er niet genoeg over horen? Deze zoektocht naar het zaadje wat ooit is gepland, althans bij de auteur, is een doorlopende zoektocht. Er zijn wellicht wel een paar oorzaken aan te dragen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de verhalen die ik als kind van opa en oma meekreeg. Of de geschiedenis waar ik al spelende wijs tegenaan liep. Een aantal van die korte verhalen wil ik aan het papier toevertrouwen. Waarom? Om ze vooral zelf niet te vergeten en omdat deze verhalen een onderdeel zijn van een stuk zwarte geschiedenis. Een stukje geschiedenis welke steeds meer op de achtergrond raakt. De generatie die het heeft meegemaakt neemt langzaam afscheid van het leven hier op aarde. De nieuwe generatie kent (gelukkig) geen oorlog zoals de ouderen die gekend hebben. Maar daarom is het des te belangrijker om verhalen te blijven delen. Niets is vanzelfsprekend. Ook niet de duur betaalde vrede die wij al vele jaren kennen in ons mooie Nederland.