Dode Duitser op motorfiets
De vader van mijn schoonvader (Opa Zandbergen) bezat tijdens de oorlogsjaren grote stukken weiland in Rijnsburg en Valkenburg Zh. Helaas is de goede man reeds jaren geleden overleden, wel heb ik hem nog persoonlijk gekend. Ik weet nog goed dat Opa tijdens een verjaardag eens zat te vertellen dat tijdens de slag om het vliegveld Valkenburg Zh. de kogels zelfs tot ver in Rijnsburg terecht kwamen (en je dus ook ver van het strijdgeweld goed moest oppassen). Opa vertelde dat hij direct na de Nederlandse capitulatie (dat zal omstreeks 15/16 mei 1940 geweest zijn) met zijn fiets over de Valkenburgerweg richting Valkenburg reed.
Enerzijds om zijn weilanden te inspecteren en anderzijds zal ook hij nieuwsgierig geweest zijn. Hij vertelde dat hij op een gegeven moment (dat zal denk ik in het dorp Valkenburg zijn geweest) een gesneuvelde Duitser, op zijn motorfiets zag zitten.
Dat moet een soldaat van het infanterie regiment 47 zijn geweest. Het is bekend dat de Duitse luchtlandingstroepen, via de Junker transportvliegtuigen, ook motorfietsen hadden meegenomen. Opa Zandbergen stond daar, in een weiland, oog in oog met een gesneuvelde Duitse soldaat...
Ik weet nog dat ik aandachtig zat te luisteren naar het verhaal van Opa en het mij niet kon voorstellen dat zoiets hier in ons veilige Nederland heeft kunnen plaatsvinden. Daarbij valt het volgende mij op; des te meer tijd er tussen die dagen en de dag van vandaag komt te staan, des te ongeloofwaardiger worden de verhalen van toen. Juist daarom is het belangrijk (en met het verstrijken van de tijd steeds belangrijker) om de doden te blijven herdenken op 4 mei en onze vrijheid die duur is gekocht te gedenken op 5 mei. Opdat wij dit nooit vergeten en een dergelijke geschiedenis zich nooit zal herhalen.