Normandië revisited 2006
In 2006 mocht ik samen met een zeer waardevolle vriend opnieuw voor een dag of 4 afreizen naar Normandie. Wat een fantastische trip was dat! We vertrokken (als ik mij goed herinner) donderdagochtend heel vroeg in de morgen. Ons vervoersmiddel was een geheel nieuwe luxe ingerichte en zeer comfortabele Toyota Previa. Deze kregen we te leen van de schoonvader van mijn reisgenoot. Niet verkeerd dus!
Halverwege de rit naar Normandië uiteraard even gestopt voor een broodje en bakkie bij een Frans wegrestaurant om vervolgens onze weg weer te vervolgen. In de auto bestudeerde ik onze route ter plaatse, mijn reisgenoot was de chauffeur van deze trip, dus ik had daar alle tijd voor. Ik had vanuit mijn eerdere reis naar Normandië in 2002 een handig boekje weten te bemachtigen. Dit boekje was onze gids gedurende de trip. Ik weet zelfs nu nog de route langs de kust die we van Noord naar Zuid heen en weer hebben gereden (de D514).
Na een uur of 6 rijden kwamen we aan op onze eerste locatie;
Quisterham en de Pegasus Bridge. Veel over gelezen en nu eindelijk op de plek
zelf. Bijzonder om met eigen ogen te zien. Bij het restaurant naast de brug
bestelden we vervolgens wat te eten. Hmm.. een geheel Franse kaart en daarmee slechts
een vaag idee wat we bestelden. Ik weet nog goed dat ik een frisse salade
(dacht) te bestellen. Dat viel vervolgens wat tegen (en dan druk ik mij nog heel voorzichtig uit). Na het afrekenen vertrokken we naar de haven van Quisterham.
Aldaar een hotel geboekt en al wandelend richting het centrum liepen we tegen
een volledig ingerichte observatiebunker aan. Uiteraard hebben we deze van binnen bekeken om
vervolgens na afloop van dit bezoek een terrasje te pakken. De pizza en bacardi coca smaakten goed.
De volgende dag na het ontbijt vertrokken we naar onze
volgende locatie. We reden door het typische Franse landschap en haar bocage en
arriveerden uiteindelijk bij Utah beach. Hier wat rondgelopen, veel foto's
gemaakt en de omgeving op ons in laten werken. We stapten uiteindelijk weer in
de auto en reden toevallig langs een grote Duitse begraafplaats, La Cambe. Toch
ook daar nog even gestopt en wat rondgekeken.
Na dit korte bezoek vertrokken we naar Point du Hoc. Daar aangekomen regende het flink dus we moesten ons bezoek hier flink inkorten. Vanuit deze plaats doorgereden naar Omaha beach en de Amerikaanse begraafplaats aldaar bezocht. Het was nu droog maar donkere wolken en motregen maakte deze plek extra beladen.
Na een kop koffie zijn we doorgereden naar het havendorpje Port en Bessin. Aldaar een hotel geboekt en een terras gepakt. Het weer was een stuk beter, dus dat beviel erg goed. 's Avonds zijn we de brug van de haven over gelopen en hebben we de heuvel aan de Noordkant beklommen. Proberen mooie foto's te maken in het donker en vervolgens naar het hotel te vertrekken. Morgen weer vroeg dag!
De 3de dag bleek het weer een stuk beter te zijn. We besloten
daarom om terug te keren naar Point du Hoc. Nu het weer goed was konden we daar alsnog op ons gemak rondlopen, foto's maken en de omgeving tot ons door laten dringen.
Na Point du Hoc zijn we doorgereden naar de Batterie Longues sur Mer. In totaal 4 geschutbunkers met een vuurleidingbunker wat verderop richting de kust. Na hier wat rondgelopen te hebben reden we door naar Arromanches. Daar een hotel geboekt voor onze laatste overnachting om vervolgens ook daar de omgeving te verkennen. Aan het einde van de dag pakten we traditiegetrouw een terrasje. De ober wist ons snel te vinden en bleek er plezier in te hebben onze glazen regelmatig met bacardi coca te vullen. We konden toosten en terugkijken op een geslaagd trip (en zouden vast en zeker nog een keer terugkeren)...