De vrachtwagen en de handkar
Onlangs kwam ik op mijn werk in gesprek met een persoon wiens vader in de oorlog ook het één en ander had meegemaakt. Hij vertelde mij dat zijn vader beschikte over een T-Ford vrachtwagentje. Met deze vrachtwagen mocht hij maximaal 10 km rijden (van zijn eigen bedrijf naar een plek waar hij werk uitvoerde). Hij ontving van de Duitsers een schriftelijk bewijs waarop deze 10 km stond aangetekend. Mocht hij worden aangehouden kon hij hiermee aantonen dat hij toestemming had om zich met de auto te verplaatsen. Het duurde echter niet lang of er werd door de inventieve ondernemer een extra nulletje achter de 10 km geschreven. Nu kon hij in plaats van 10 km ineens 100 km afstand afleggen. Hier maakte hij dan ook regelmatig gebruik van om van Zuid naar Noord Holland af te reizen en aldaar bloembollen te verhandelen. Toen de oorlog op zijn einde leek te lopen en de Duitsers steeds meer spullen confisceerden (vooral voertuigen) bleek de ondernemer in kwestie opnieuw inventief. Hij belde een bevriende automonteur met een garagebedrijf en liet de auto door deze persoon volledig uit elkaar halen. De motor lag daar, de body hier en het frame weer ergens anders. Naast de auto had de ondernemer ook nog een handkar in de schuur staan. Die hield hij achter de hand mochten de Duitsers zich ooit melden. Dit laatste duurde niet lang. Op een zondagmorgen heel vroeg, ik meen half 7, sloegen een drietal Duitsers met de kolf van hun geweer op de voordeur van de ondernemer. Aufmachen! De ondernemer stapte uit zijn bed en opende de deur. De Duitsers kwamen, zo bleek, voor de vrachtwagen. De ondernemer bleef rustig en liep met de Duitsers naar de schuur. Hij reageerde "ik hem mijn auto niet meer, deze ligt volledig uit elkaar, is kapot en niet meer bruikbaar". De Duitsers reageerden fel en wilden niet met lege handen vertrekken. De ondernemer trok zijn troefkaart en vertelde de Duitsers dat hij nog wel een handkar had staan die ze met alle liefde mochten meenemen. En zo geschiedde, de Duitsers vertrokken met de handkar om zich terug te trekken naar Duitsland of wellicht richting Arnhem gelet op de operatie Market Garden in 1944. De ondernemer zag ze weglopen en stapte voldaan weer lekker in bed. Direct na de oorlog is de vrachtauto uiteraard weer in elkaar gezet en heeft daarna nog vele jaren trouwe dienst gedaan op Hollandse bodem....
Dat het overigens ook nog anders kan laat onderstaande brief zien verzonden in 1945 door de RAF aan de eigenaar van een teruggevonden vrachtwagen. Deze vrachtwagen was aan het einde van de oorlog wel succesvol ingepikt door de Wehrmacht maar kwam na de oorlog toch weer terecht bij de rechtmatige eigenaar dankzij de Britse RAF.