Mutter Mutter
Vanaf 10 mei 1940 tot 15 mei vonden er hevige gevechten plaats in Nederland tussen de Nederlandse verdedigers en de Duitse aanvallers, ook in het dorp Valkenburg Zh. Voor de bevolking was deze periode een enorme tragedie, waarbij veel mensen, zowel militairen als burgers, het leven verloren. Mijn oma maakte deze dramatische gebeurtenissen van dichtbij mee, en haar verhalen hebben mij als kleine jongen diep geraakt. De oorlogsjaren waren voor haar, maar ook voor de hele gemeenschap, een traumatische ervaring.
Een van de verhalen die ze me vertelde, maakte altijd diepe indruk op me en liet me sidderen. Ze vertelde over de eerste dag van de oorlog, op 10 mei 1940, toen er al veel slachtoffers vielen. Eén van die slachtoffers was een Duitse fallschirmjäger (luchtlandingstroeper). Het idee dat zo'n soldaat, die gewend was aan gevechten op andere fronten, in hun eigen dorp zou vallen, was schokkend. Het beeld van een jonge soldaat die zich in de chaos van de oorlog bevond, liet de ernst van de situatie pijnlijk duidelijk zien.
De gevechten in Valkenburg Zh waren intens en verwoestend, en mijn oma, die het allemaal van dichtbij meemaakte, heeft me altijd verteld hoe gewelddadig en plotseling de Duitse inval was. Wat zij me vertelde, geeft niet alleen een beeld van de kracht van de oorlog, maar ook van de persoonlijke impact die het had op de mensen die het moesten ondergaan. Haar verhalen lieten mij als kind een wereld zien die ver verwijderd was van de veilige en rustige omgeving waar ik in opgroeide.
De soldaat was die dag geraakt door, zoals vermoedelijk het geval was, Nederlands vuur. Hij kwam neer op de Broekweg, het laantje dat naar het voormalige Vliegveld leidde, aan de rand van de boerderij (zie onderstaande foto). Omdat hij in de vuurlinie lag, was er simpelweg geen mogelijkheid om hem te evacueren. De jonge soldaat was niet dodelijk geraakt, maar hij was wel zo ernstig verwond dat hij niet in staat was zichzelf in veiligheid te brengen. Hij riep om hulp, maar dat mocht niet baten. Het was te gevaarlijk om dichterbij te komen.
Mijn oma vertelde me dat ze de jonge man de hele avond en nacht hoorde kermen, roepen om zijn moeder: "Mutter, Mutter..." Ze zei dat ze die wanhopige roep niet zou vergeten. Het was een geluid dat haar diep raakte. Pas de volgende ochtend hoorde ze niets meer. De jonge Duitser lag roerloos op de Broekweg, zijn leven geëindigd in de stilte van de nacht.
Wat een tragische verspilling van mensenlevens. Als kind was ik vooral geraakt door het spannende verhaal, de beelden van de strijd en de chaos, zonder dat ik het achterliggende leed volledig begreep. Maar naarmate de jaren verstrijken, krijg je meer inzicht in de echte impact van de oorlog. Het leed, de verloren levens, de menselijke pijn — dat zijn de werkelijke gevolgen van zo'n conflict. Oorlog moet koste wat kost voorkomen worden. Het begint met respect voor elkaar, met luisteren en proberen te begrijpen zonder vooroordelen.
Voor deze jonge Duitser was het echter te laat. Hij stierf alleen, in een vreemd land, op de Broekweg in Valkenburg Zh. Het is een verhaal van menselijk verlies, een herinnering aan de zinloosheid van oorlog.
Mocht je meer informatie/foto's/objecten hebben wat kan bijdragen aan dit verhaal neem contact met mij op via de contactpagina. Bij voorbaat hartelijk dank!